Simbolični “Sat Sudnjeg dana” pomjeren je za 30 sekundi i sada se nalazi na dva minuta do ponoći, koja predstavlja apokalipsu, navodi se u Biltenu atomskih naučnika za 2017, prenosi Beta.
“Sat” je napravljen 1947. i američki nuklearni naučnici pomoću njega mjere koliko je čovječanstvo udaljeno od svog kraja.
Kao glavni razlozi za pomijeranje kazaljki unaprijed navedene su prijetnje nuklearnog rata i klimatskih promjena.
Posebno su izdvojena neslaganja Sjedinjenih Američkih Država i Rusije oko brojnih pitanja, modernizacija njihovih nuklearnih arsenala, nuklearne probe Sjeverne Koreje i verbalni rat predsjednika Donalda Trampa i Kim Džong Una, kao i napetosti nuklearno naoružanih Indije i Pakistana oko Kašmira.
Navedeno je i Trampovo dovođenje u pitanje nuklearnog sporazuma s Iranom.
Tramp je izdvojen kao “problem” i u razmatranjima o klimi, budući da je povukao SAD iz Pariskog sporazuma a na neka važna mjesta u vladi postavio ljude koji negiraju klimatske promjene.
Još jedna potencijalno opasna tačka, navodi se u izvještaju, mogu biti nove tehnologije, imajući u vidu ranjivost informatičkih sistema na hakerske napade zbog čega je potrebna odgovarajuća zakonska regulativa i dobro upravljanje.
Takođe, razvoj biotehnologija može imati veoma pozitivan uticaj na ljudski rod, ali i biti upotrebljen za stvaranje novih vrsta bioloških oružja ili zlonamjerno manipulisanje genetskim materijalom.
Autori izvještaja su pozvali građane svih zemalja da utiču na svoje lidere da bi se pokrenuli razgovori o smanjenju naoružanja, smanjenju emisija gasova staklene bašte, priznavanju postojanja klimatskih promjena, odgovornom pristupu korišćenja nuklearne energije u civilne svrhe i saradnji u vezi razvoja i upotrebe novih tehnologija.
Trenutna dva minuta do ponoći su najbliže što su kazaljke prišle ponoći, a prethodni put je isto vrijeme bilo podešeno 1953. godine, kada su SAD i Sovjetski Savez u kratkom razmaku testirali prve termonuklearne bombe.
Najdalje od samouništenja čovječanstvo je, prema naučnicima, bilo 1991, kada su kazaljke bile na 17 minuta do ponoći.
Možda začuđujuće, “Sat” je tokom Kubanske krize stajao na 12 minuta do ponoći, pa se može reći da je najveća nuklearna kriza prošla gotovo nezapaženo.
Tokom osamdesetih godina, dok su SAD i Sovjetski Savez raspoređivali rakete srednjeg dometa u Evropi, do simbolične ponoći je bilo između tri i četiri minuta.
